Ik ben super trots dat Rianne helemaal zelf gekozen heeft om weer een studie te gaan doen. Maar zonder dat ze zo iets doet vind ik Rianne al een goed mens. Ze is klaar voor het deelnemen aan het leven en of ze dan een diploma haalt is niet echt relevant. Uiteindelijk gaat het erom dat ze gevormd is qua karakter, dat ze een eigen mening heeft en dat ze die op een respectvolle manier durft te uiten. Ze gaat nu op zoek naar een eigen huis en dat is helemaal goed. Het is heel natuurlijk dat ze haar eigen plek gaat vinden en weg gaat. Rianne heeft normen en waarden meegekregen en dat heeft ze op een rijtje. Dat is fijn om te zien. Rianne is een soort symbool voor mij dat het goed is gegaan. Ik heb mijn best gedaan om een kind dat niet van mij was op te voeden en ik ben trots hoe Rianne nu is. Ik zie in haar dingen die, ook al ben ik niet haar vader, toch herkenbaar zijn voor mij. Natuurlijk kan ze zomaar een mening hebben waar ik het niet mee eens ben. Maar juist dat moet ook kunnen. Ik ben Rianne dankbaar dat ik er voor haar mocht zijn en natuurlijk ben ik ook trots op haar. Als ik dood ga, gaat mijn karakter niet door, maar ik laat wel iets na, namelijk een goed mens. Ik ben niet haar natuurlijke vader en met haar vader heeft ze goed contact. Ze heeft gelukkig nooit hoeven kiezen tussen haar echte vader en mij. Dat is goed.