alles goed?

Marianne geeft antwoord

Ik zit onder een boom op de markt, te wachten tot ik het gevoel krijg dat er weer een mogelijke deelnemer aan het project mee wil doen. Voor mij komen Marianne en haar dochter het marktplein op. De dochter springt een paar maal in de lucht en moeder maakt daar foto’s van. Ik besluit ze te vragen waarom het goed met ze gaat. Marianne geeft antwoord.

 

Het gaat goed in mijn leven, ondanks allerlei dagelijkse zorgen, omdat ik uitzie naar het eeuwige leven. Dat is natuurlijk heel ruim bekeken, want je leeft natuurlijk van dag tot dag en in elke dag zit vierentwintig uur. In die tijd doe je allerlei dingen en ook dingen waar je achteraf van denkt, ‘dat was niet zo handig’. Je krijgt echter elke dag weer de kans om dichter bij God te komen. God inspireert me om de goede dingen te doen. Daarom gaat het goed in mijn leven. God is ver weg en daarom is Jezus de bron van mijn leven. Jezus is voor mij het gezicht van de Vader. Daarom gaat het goed in mijn leven, ondanks het feit dat ik niet alle dagen loop te juichen. Dat zou ik niet kunnen, er zijn nou eenmaal dingen waar je ook intens verdrietig van kunt zijn. Maar als je er dan toch doorheen gaat met het idee dat God iets moois wil met mijn leven, dan word ik daar als mens mooier van. God wil me maken naar het beeld van Jezus. Daar leef ik voor. Op die weg heb je elkaar nodig. Mensen schuren elkaar en ook daar word je mooier van. We hebben onze talenten gekregen, maar ook onze scherpe kantjes. Die talenten en scherpe kantjes zijn niet altijd vanzelfsprekend, die moet je gaandeweg ook ontdekken. We leven in de ‘tijd’ en zijn op weg naar de eeuwigheid van God. Als iemand overlijdt, zeggen we ook wel eens dan is hij uit de tijd. Ik had natuurlijk ook van alles kunnen benoemen over de dagelijkse misère, maar voor mij geldt toch echt dat wat er daarboven belangrijk is. Ieder mens heeft een verhaal, heeft een rugzak mee te dragen. Maar daarboven gaat het mij om de weg naar God. God houdt van mij ten eerste. Dat is mijn identiteit, niet omdat ik zo goed ben, maar omdat hij zijn Zoon gegeven heeft. Daar houd ik me aan vast. Dat is mijn perspectief en dat geeft me het goede!

 

Marianne geeft antwoord

Ik zit onder een boom op de markt, te wachten tot ik het gevoel krijg dat er weer een mogelijke deelnemer aan het project mee wil doen. Voor mij komen Marianne en haar dochter het marktplein op. De dochter springt een paar maal in de lucht en moeder maakt daar foto’s van. Ik besluit ze te vragen waarom het goed met ze gaat. Marianne geeft antwoord.

 

Het gaat goed in mijn leven, ondanks allerlei dagelijkse zorgen, omdat ik uitzie naar het eeuwige leven. Dat is natuurlijk heel ruim bekeken, want je leeft natuurlijk van dag tot dag en in elke dag zit vierentwintig uur. In die tijd doe je allerlei dingen en ook dingen waar je achteraf van denkt, ‘dat was niet zo handig’. Je krijgt echter elke dag weer de kans om dichter bij God te komen. God inspireert me om de goede dingen te doen. Daarom gaat het goed in mijn leven. God is ver weg en daarom is Jezus de bron van mijn leven. Jezus is voor mij het gezicht van de Vader. Daarom gaat het goed in mijn leven, ondanks het feit dat ik niet alle dagen loop te juichen. Dat zou ik niet kunnen, er zijn nou eenmaal dingen waar je ook intens verdrietig van kunt zijn. Maar als je er dan toch doorheen gaat met het idee dat God iets moois wil met mijn leven, dan word ik daar als mens mooier van. God wil me maken naar het beeld van Jezus. Daar leef ik voor. Op die weg heb je elkaar nodig. Mensen schuren elkaar en ook daar word je mooier van. We hebben onze talenten gekregen, maar ook onze scherpe kantjes. Die talenten en scherpe kantjes zijn niet altijd vanzelfsprekend, die moet je gaandeweg ook ontdekken. We leven in de ‘tijd’ en zijn op weg naar de eeuwigheid van God. Als iemand overlijdt, zeggen we ook wel eens dan is hij uit de tijd. Ik had natuurlijk ook van alles kunnen benoemen over de dagelijkse misère, maar voor mij geldt toch echt dat wat er daarboven belangrijk is. Ieder mens heeft een verhaal, heeft een rugzak mee te dragen. Maar daarboven gaat het mij om de weg naar God. God houdt van mij ten eerste. Dat is mijn identiteit, niet omdat ik zo goed ben, maar omdat hij zijn Zoon gegeven heeft. Daar houd ik me aan vast. Dat is mijn perspectief en dat geeft me het goede!